Het wad

De stilte, de leegte.
Het is het leven en ook weer niet
Openheid, wijdsheid.
De spiegel van de lucht in het water
De wind die waait.
De zon die warm voelt.
Geluiden van vogels en kabbelend water.
Het wad wat droog valt.
Onderwaterleven wat stil valt.
Bloot gelegd aan de zon.
Nieuw leven,
Mijn hart zegt kom.
Het landschap ineens snel veranderd.
Van vloed naar eb.
Ik voel angst, de leegte, de pijn, de eenzaamheid hier is.
De hunkering naar liefde en respect.
Naar vrijheid.
De hunkering te leven, als hier
Gewoon met alles wat is, hier is.
Ik huil, ik schreeuw, voel me vies en leeg van binnen.
Ik vecht, ik adem, ik zucht, ik lach, ik bid,
ik omarm, ik ben, zie en beleef,
eenzaamheid alom.
De stilte....
De rust, wijdsheid, de schoonheid
De wijsheid
Donkere wolken trekken over.
Verstoren de warmte van de zon.
Maken het donker en koud.
Helpen te huilen.
O wat doet het leven zeer.
Tranen, veel tranen.
Zo verlaten, verloren, zo alleen, zo rouw, zo afschuwelijk..
Marion geef niet op.
Kleine Marion ga staan!
Ga lopen, vooruit en leef, beleef!
Kreupel van de pijn maar loop.
Je verdient het te leven
Ik verdient het in deze vrijheid te leven,
Te beleven
Het wad.. ik kom langzaam thuis..