zaterdag 11 januari 2020

Brief innerlijk kind




Een kwetsbare tekst. Het voelt kwetsbaar dit te delen.

Een brief geschreven door mijn innerlijk kind aan mij de volwassen vrouw die ik geworden ben.We dragen allemaal een innerlijk kind in ons. Vaak handelen we als 'volwassen mens' vanuit dit innerlijk kind. Bewustwording hiervan helpt onszelf en onze kinderen. Mogelijk om patronen te doorbreken waarin we vastlopen en helpt  ons opnieuw te verbinden met onszelf en het leven. Dit delen geeft misschien inspiratie aan jou?

Lieve grote Marion,

Liefde wat niet kon stromen. De angst en pijn van mij als kind voelen zwaar. Zes jaar geleden werd er een maatje in mijn leven geboren uit ons. Joris. Ik ben blij en dankbaar hij in ons leven is en ik me met hem mag verbinden. Hij is misschien wel de eerste waar ik dit onvoorwaardelijk mee kan. Zonder de angst en verschrikkelijke pijn over wat papa, mama en mijn broer met mij deden. Ik ben zo bang geworden. De verbinding met onvoorwaardelijke liefde kwijt geraakt. En jij grote marion. Jij zag mij zolang niet. Eerst was jij ook nog klein en toen je er eenmaal was kon of durfde je mij niet te zien. Voelde mij verlaten en eenzaam. Al weet ik nu dat jij toen nog niet anders kon. Jij was ook bang. Nu inmiddels ben je er wel, gelukkig wel! Toen Joris uit ons geboren werd voelde ik me voor het eerst weer onvoorwaardelijk verbonden met het leven. Zo hoe ons leven is. Hij is de vlinder, de engel die mij weer in het leven bracht. Weer in mijn eigen lichaam. We konden ook niet anders. Hij woonde immers in onze buik en mocht geboren worden uit ons lichaam. Joris heeft mij terug naar de onvoorwaardelijke liefde gebracht en o wat ben ik hem hoe klein hij nog is dankbaar. Al besef ik me al een tijd dat ik hem weer losser mag laten.

Grote Marion, jij bent gegroeid en heelveel sterker geworden. Ik voel nu ook dat jij er bent. Ik me ook bij jou met onvoorwaardelijke liefde mag verbinden. Dit gaat soms met horten en stoten en lijkt nog niet altijd vanzelfsprekend. Maar het gaat steeds beter. Nu jij ervoor mij bent voel ik niet enkel de onvoordelijke verbinding met Joris. Ik mag me verbinden met jou. Ik wil ook niet langer op hem leunen hoe ik misschien deed toen hij nog de enigste was in wie ik de onvoorwaardelijke liefde en verbinding voelde.

Lieve grote marion. Stel je nog maar meer open voor hartsverbindingen. Zodat ik en ook jij mogen voelen er heelveel liefdevolle verbindingen in ons leven zijn en nog gaan komen zonder de angst. Zodat joris nog meer los komt van onze pijn en hij zijn eigen weg mag en kan gaan net als jij en ik. Samen en verbonden in de onvoordelijke liefde die is. Jij, ik en Joris we zijn nooit alleen. Vertrouw er maar op. Vertrouw op Joris.

Lieve Joris. Wat ben ik jou dankbaar en trots om wie jij bent. Sla je vleugels maar uit. Geniet, dans en zing. Laat los en leef  jou leven hoe jij dit wilt. Zonder je verantwoordelijk te voelen en te verbinden aan de pijn van ons. Wij zijn sterk genoeg dit zelf te dragen.

Lieve grote marion. Ik heb je onvoordelijk lief. En ben dankbaar dat jij er nu bent. Waar ik vroeger alleen klein, bang en eenzaam was zonder niemand.

Nu, onvoorwaardelijk samen❤️

Liefs, kleine Marion.