Keuzes

Soms verbaas ik me over wat er op me af komt. 100 duizend meningen en gesteggel over wat waar is en niet. Wetenschappers, politici en media die kennis hebben vanuit hun interesses en ons voorlichten over wat wel en niet goed voor ons zal zijn. Mensen die elkaar veroordelen wanneer zij onderzoek doen naar zoveel verschillende perspectieven en daar hun eigen visie en mening op vormen. En vandaar uit hun eigen keuzes willen maken.

Maar wat zijn de juiste keuzes? En hoe maak je deze? Ik geloof dat we diep van binnen heel goed weten wat wel en niet goed voor ons is. Dit weten gaat naar mijn inziens verder dan wetenschap of wat men vanuit o. a. de maatschappelijke systemen aan ons vertellen, eveneens wat wij aan onszelf en elkaar vertellen vanuit ons ego. Veel van wat wij doen, keuzes die wij maken zijn meestal niet exact te verklaren. 

Wanneer ik terug kijk op mijn leven tot nu toe dan zie ik dat ook ik keuzes heb gemaakt die verstandelijk gezien totaal onlogisch leken en vaak nog lijken. Op het moment dat ik ze maakte kreeg ik om deze reden ook veel kritiek en/of ook bezorgdheid van mensen die het onbegrijpelijk vonden wat ik deed. Ik voelde intuïtief dat ik deze keuzes te maken had. En nog in het hier en nu voel ik richtingen waarna ik toe beweeg die met mijn hoofd (ego) en vandaaruit denken niet te verklaren zijn maar waar ik heel zeker weet dat ik voor mij de juiste richting op beweeg. Het is een diep innerlijk weten. Het is kiezen vanuit het onderbewuste wat bewust mag worden. Mijn niet verstandelijke keuzes zijn uiteindelijk altijd het allerbeste voor mij geweest. Omdat ik intuïtief voelde dat ik het te doen had. Mijn onverklaarbare keuzes passen bij de roeping die ik in mijn hart voel. Ik heb ervan geleerd dat ik vooral mag vertrouwen op mijn eigen hart en ziel als ook op dat van de ander. En de ingevingen die ik van hieruit op elk moment voel. Daar baseer ik meestal mijn keuzes op. Wetenschappelijk onderbouwd? Nee, totaal niet... Maar is het niet een grote illusie dat wij als mens alles lijken te weten. Het wetenschappelijk onderbouwt moet zijn en het dan pas voor waar aangenomen mag worden? En hoe verklaren we het dan dat veel wetenschappers onderling ook steggelen vanuit hun professie over gelijke onderwerpen. Kunnen we misschien wel concluderen dat ook zij het niet weten of enkel een heel klein stukje van een onderwerp. Mogen we als mens gaan accepteren we veel met ons hoofd niet kunnen verklaren en mogen we accepteren dat we heel veel niet weten. Het leven, onze natuur te complex is en te ingenieus is om met ons hoofd te kunnen bevatten. Het meestal niet te verklaren is waarom we eigen keuzes maken zoals ook de keuzes die de ander maakt. Mogen we het niet weten en ons vandaaruit overgeven aan dat gevoel diep van binnen. Wat het vanuit onverklaarbare redenen altijd weet. Ons stuurt en begeleid mits we er contact en verbinding mee durven maken van onzelf. Terug naar onze werkelijke essentie. 

Ik wil me graag inzetten vanuit liefde voor alles om me heen. Een spiegel zijn voor mijn buitenwereld dat hoe onlogisch ook we keuzes mogen maken vanuit onze binnenwereld waarvan wij voelen dat het goed voor onszelf is. En daarmee ook voor onze buitenwereld. Ik bedoel hiermee niet de keuzes enkel vanuit ons ego die we maken vanuit angst, en de gedachten niet goed genoeg te zijn. Of gedachten dat we gehoorzaam dienen te zijn aan autoriteit of 'hoe men vindt dat we ons horen te gedragen' . Ik bedoel de weg naar binnen. Het middelpunt in je lichaam, in je hart waar je verbonden bent met het leven en dat wat veel groter is dan ons. De plek waar geen twijfel is. De liefdevolle goddelijke energie die er altijd is en voelbaar wordt wanneer je het lef hebt hiermee opnieuw verbinding te maken. Voorbij de angsten en systemen die doen alsof dit niet bestaat, ook de systemen in onszelf. Die zeggen dat eigen kracht, ons zelfhelendvermogen, goddelijke intuïtie, een groot hart niet in ons wonen. Omdat dit 'niet wetenschappelijk onderbouwd' zal zijn. 

Mijn wens is dat we massaal gaan vertrouwen op onze innerlijke stem, onze kracht, ons hart. De keuzes die we van hieruit maken. En we daarmee altijd het beste doen voor ons zelf als ook voor alles en iedereen om ons heen, als ook onze aarde. Heb je naaste lief als jezelf. En heb vertrouwen ♥️

Liefs, 

Marion Snellink 

12 Januari 2020