In mijn kindertijd maakte ik seksueel misbruik mee. Ik werd misbruikt door de man waarvan ik als kind afhankelijk was en waarvan ik dacht dat ik hem kon vertrouwen hij het oprecht goed met me voor had en voor mij zorgde vanuit mijn belang en ook lichamelijke integriteit. Het tegendeel was waar. Hij heeft mij nooit echt gezien en achteraf jarenlang misbruik van mij gemaakt. Mijn vertrouwen gemanipuleerd. Het heeft jaren geduurd tot ver in mijn volwassenheid dat werkelijk doordrong dat ik een leugen was gaan geloven. En ik mijn droomwereld door kon prikken.
Waarom ik hier nu over schrijf? Ik zie een gelijkenis die ik eigenlijk liever niet zal willen zien. Toch voel ik nu de moed en kracht te delen wat ik opmerk.
Ik herken op dit moment het psychologische spel uit mijn kindertijd nu in het groot uitgevoerd op de hele bevolking. Ik herken het verdraaien van waarheden waardoor je gaat geloven je iets fout doet en schuldig bent. Bijvoorbeeld de uitspraken we verantwoordelijk zijn voor besmetting van ziekte en zelfs dood van onze medemens wanneer we onze menselijke behoeften als nabijheid, vrij ademen, fysiek menselijk contact en interactie, zelfbeschikkingsrecht, knuffelen enz. nastreven omdat we instinctief weten dit ons gezond houdt. Op dit moment voorgeschoteld als een zonde wanneer jij je menselijke behoeften volgt. Deze natuurlijke menselijke behoeften zijn essentieel voor onze gezondheid. Ze horen bij het mens zijn. Gek genoeg word dit ons niet verteld door de personen die zeggen ze zorgen voor onze volksgezondheid. En ook niet wat wij verder kunnen doen om goed voor onszelf te zorgen zodat ons immuunsysteem sterk is en blijft. Bijv.het minimaliseren van angst, gezonde voeding, sport en beweging en ontspanning. We krijgen enkel de boodschap dat vaccineren het enigste middel is wat werkt...
Ook een gelijkenis uit mijn kindertijd is het voorhouden van een cadeau wat eigenlijk een grondrecht is. Als je je aan de maatregelen houd krijg je een stukje vrijheid terug enz. Dankbaar moeten zijn voor de vrijheid die je zo genaamd gegunt word. Telkens een stapje verder in het stiekem ontnemen van vrijheid net zo lang je totaal afhankelijk voelt en alles laat gebeuren wat diep van binnen niet zuiver voelt en o zoveel pijn doet. Ik dacht als kind zelfs het normaal was dat ik seksueel misbruikt werd en leefde in de schaduw en voor het welzijn van de ander. Dingen die tegen mij gezegd werden zijn ik doe dit omdat ik zoveel van je houd, je mijn princes bent. Ik niet zonder je kan, ik je zo mooi vind enz. Als kind heb je de behoefte gezien te worden en geliefd te zijn. Met daarbij de loyaliteit naar een ouder. Ik gaf als kind zonder me bewust te zijn mijn lichaam als ook mijn vrijheid aan de ander.
Vanaf moment een in de coronacrisis lijk ik een zelfde psychologisch spel te zien als met mij gespeeld is als kind. Mensen die vanuit ego, eigen gewin, en kortzichtigheid liefdevolle mensen onderwerpen, misbruiken in de naam van de volksgezondheid. En onnodig bang maken. Kleiner maken dan we werkelijk zijn als mens. Ik hoop dat ik het fout zie al voel ik tot in elke vezel dat ik serieus mag nemen wat ik voel en waarneem.
Wat zij vergeten en ik God zijdank inmiddels weet is dat licht, liefde en waarheid uiteindelijk altijd sterker zijn dan misbruik, onderdrukking en manipulatie. Ik kan inmiddels zeggen dat ik gek genoeg dankbaar ben voor de lessen uit mijn verleden. Enerzijds voel ik nog dagelijks gevolgen wat zich uit in pijn en vooral veel verdriet. Dat is er in mijn leven en mag er ook zijn. Anderzijds geeft het me een schat aan wijsheid. En leef ik mijn leven tot in mijn diepste kern vanuit vrijheid, juist omdat ik weet wat onvrij betekent. Een leven in vrijheid vanuit liefde voor mijzelf en het leven. En het vertrouwen in mijn eigen kracht en innerlijke goddelijke stem. Deze is en was niet te onderdrukken door manipulatie, machtsmisbruik enz. Deze voelt vrij. Innerlijke vrijheid, liefde, licht is er altijd zelfs in de meest donkere momenten weet ik uit ervaring. Zelfs in de traumatische gebeurtenissen als kind was er ook liefde en licht. Anders had ik hier nu niet kunnen schrijven, dan had ik het emotioneel niet kunnen overleven... Er is altijd de drang om te leven. Zelfs wanneer het voelt alsof de liefde niet kan stromen waar het gaan wil. Zelfs dan stroomt het.. Al ben je het niet altijd bewust.
Het is ook wat wij onszelf toestaan te willen zien. In het donker is het vooral licht. Mijn verleden heeft mij doen ontwaken en in mijn licht en kracht gezet. Wijsheid gegeven en sta in verbinding vanuit diep vertrouwen in de schepping en de goddelijke kracht in mij en in die van ons allemaal. Ik geloof we collectief mogen ontwaken en we mogen verbinden met de wijsheid die dit proces ons geeft als ook met de goddelijke kracht van liefde in ons alkemaal. Vrijheid zit in ons allemaal. Dit kan niemand van je afnemen. Ook het onlicht niet..
